با تکیه بر غریزه و شهود نمی‌توان فیلمساز موفقی شد
تاریخ انتشار: ۱۸ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۱۸۱۴۱۱
وحیداله موسوی، مدرس دانشگاه صداوسیما و مترجم کتاب «موسیقی و صدا در فیلم تجربی» درباره آخرین وضعیت ترجمه این کتاب به خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس گفت: نسخه اولیه ترجمه به اتمام رسیده است و ان‌شاءالله به زودی نسخه نهایی آن آماده خواهد شد. تلاش برای وفاداری به متن مبدأ، توجه به مقتضیات زبان مقصد و اجتناب از پیچیده‌سازی متن از چالش‌های پیش روی هر مترجمی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی توضیح داد: نویسندگان این کتاب می‌کوشند به پرسش‌های مهمی پاسخ بدهند. پرسش‌هایی همچون چگونه تجربه‌گرایی صوتی باعث تحریف و مخدوش شدن تصویر می‌شود؟ نقش موسیقی در محیط‌های زیبایی‌شناسی، متفاوت از محیط‌های شکل‌گرفته در فیلم جریان اصلی چیست؟ آیا می‌توان در حوزه فیلم تجربی، نوعی یکپارچگی یا فقدان آن را در کاربست صوت و موسیقی را شناسایی کرد؟ آیا فیلم‌های تجربی حاشیه‌های صوتی نوآورانه‌ای دارند؟ آیا با چینش متمایز موسیقی در تقابل، یا همراه با تصویر، بافتی آوانگارد شکل می‌گیرد؟ آیا این پرسش‌ها موجب شکل‌گیری تعریفی از فیلم تجربی می‌شوند؟
این مترجم درباره انتخاب این کتاب برای ترجمه هم گفت: نویسندگان این کتاب موشکافانه به تحلیل ویژگی‌های صوتی در فیلم‌های چند هنرمند خلاق و نوآور می‌پردازند. یکی از نویسندگان به تحلیل فیلم‌های آوانگارد لهستان پرداخته، دیگری حاشیه‌های صوتی انتزاعی در فیلم‌های انیمیشن نورمن مک‌لارن را تحلیل کرده است. نویسندگان دیگر به روابط چندگانه و متفاوت حاشیه‌های صوتی و تصویری، تصادم مفهومی صوت و تصویر، ترانه‌های توده‌پسند در فیلم تجربی، جای‌گذاری موسیقی در مستندهای آموزشی تجربی و فیلم‌های کلاژیافته تجربی در کارهای لیز رودز، والتر روتمن، استن برکیج، جان اسمیث، شانتال اکرمن و جولیان برایان و دیگران توجه کرده‌اند.
موسوی افزود: ایده یافتن و ترجمه این کتاب ابتدا از سوی سیدجواد میرهاشمی مدیر انتشارات انجمن سینمای جوانان ایران مطرح شد. سپس، چندین کتاب معرفی شد و از میان آن کتاب‌ها، این کتاب را انتخاب کرد که البته تصمیم به‌جایی بود، زیرا خلاء بسیار زیادی در این زمینه وجود دارد.
* با تکیه بر غریزه و شهود نمی‌توان فیلمساز موفقی شد
وی در ادامه مورد رابطه تصویر و صدا توضیح داد: اگر جای‌گذاری موسیقی در راستا یا در مخالفت با تصاویر را در نظر بگیریم، فعال‌سازی این حس‌ها چشمگیرتر خواهد شد. در آثار فیلمسازانی که در این کتاب مورد بحث قرار می‌گیرند، موسیقی غالباً برای ترویج نوعی فاصله‌گذاری برشتی به‌کار رفته است. اصوات یا موسیقی مورد استفاده این فیلمسازها تصاویر را به پرسش می‌گیرند و با همگاه‌سازی یا گسست افراطی، امر سمعی‌بصری، شکافی ایجاد می‌کنند و مخاطب را به چالش می‌گیرند. تقریباً در تک‌تک فصل‌های این مجموعه، فرآیندهای دیدن و شنیدن حاصل این شکاف مورد کنکاش قرار گرفته است.
وی درباره تأثیر رویکرد حمایتی انجمن از موضوع «ژانر» بر تنوع تولیدات حوزه فیلم کوتاه هم گفت: بدون تردید، پایبندی به قراردادهای ژانر نه‌تنها نقش مثبتی در مهارکردن زیاده‌روی‌ها و عنان‌گسیختگی‌ها دارد، بلکه به شکل‌گیری عرصه‌ای پویا و بالنده و به رابطه پویا و چندسویه‌ای بین مخاطب، اثر هنری، هنرمند و سرمایه‌گذار منجر می‌شود. از سوی دیگر، اگرچه ژانرها، پاردایم‌ها یا قراردادهایی دارند، جایگزین‌ها و روش‌های گوناگون و متنوعی برای مولفان هم فراهم می‌کنند. این برداشت که قواعد ژانر مترادف با کلیشه‌ها یا قالب‌های پیش‌بینی‌پذیر و تک‌بعدی‌اند، اشتباه است.
این مترجم که سابقه داوری در همایش مطالعات فیلم کوتاه را در کارنامه خود دارد، درباره جایگاه پژوهش در فیلم کوتاه و تأثیر اقداماتی همچون برگزاری همایش و چاپ کتاب در رفع مشکلات این حوزه هم تأکید کرد: صرفاً با تکیه بر غریزه و شهود نمی‌توان فیلمساز موفقی شد، چه در سینمای جریان اصلی، چه در فیلم کوتاه تجربی یا غیرتجربی. در مورد یادگیری تکنیک‌ها بدون تفکر خلاقانه و دانش نظری نیز همین‌طور. هنگامی که مطالعه و یادگیری مستمر جایی در زندگی هرروزه فیلمساز ندارد، قطعاً توقع ساخت کارهای ماندگار و تفکربرانگیز نیز منتفی است. با برگزاری کارگاه‌ها، همایش‌ها و انتشار کتاب‌های تخصصی می‌توان زیرساخت‌های تولید و تربیت نیروهای فرهنگی را فراهم کرد.
به گزارش فارس، «موسیقی و صدا در فیلم تجربی» نوشته هالی راجرز استاد ارشد رشته موسیقی در دانشگاه گلداسمیت لندن و جرمی بارام دانشیار رشته موسیقی در دانشگاه سوری انگلیس است.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: کتاب سینمایی ترجمه کتاب فیلم تجربی فیلم کوتاه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۱۸۱۴۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یک فرد را در چه سنی می‌توان «پیر» دانست؟
به گزارش صدای ایران از یورونیوز،تیمی از دانشمندان آلمان، ایالات متحده آمریکا و لوکزامبورگ داده‌های بیش از ۱۴ هزار نفر را که در یک تحقیق طولانی‌مدت شرکت کرده بودند، مورد بررسی قرار دادند.
شرکت‌کنندگان در این تحقیق بین سال‌های ۱۹۱۱ تا ۱۹۷۴ میلادی به دنیا آمده و متعلق به نسل‌های مختلف بودند. این افراد که بین ۴۰ تا ۱۰۰ سال داشتند، طی یک دوره زمانی ۲۵ ساله به ۸ پرسش پاسخ می‌دادند.
یکی از سوالات اصلی این بود که «در چه سنی کسی را پیر توصیف می‌کنید؟»
متولدین سال ۱۹۱۱ میلادی در پاسخ به این سوال گفتند که پیری به طور متوسط در سن ۷۱ سالگی شروع می‌شود؛ و هنگامی که همین پرسش از متولدین سال ۱۹۵۶ میلادی پرسیده شد که اکنون به سن ۶۵ سالگی رسیده بودند، آنها آستانه پیری را سه سال دیرتر دانستند و ۷۴ سالگی اعلام کردند.
مارکوس وتشتاین، عضو این تیم تحقیق در گزارشی می‌نویسد: «امید به زندگی افزایش یافته است و برخی از جنبه‌های سلامت نیز در طول زمان بهبود یافته است؛ به طوری که افراد در سنین خاصی که در گذشته پیر محسوب می‌شدند، اکنون دیگر مسن تلقی نمی‌شوند.»
همین روند در سطح فردی نیز مشاهده شد. بگونه‌ای که هر شرکت کننده پس از چهار یا پنج سال مسن‌تر شدن، تخمینش را برای شروع سالمندی یک سال افزایش می‌داد. زنان نیز آستانه پیری را بطور متوسط حدود دو سال دیرتر از مردان درنظر می‌گرفتند.
فاکتور‌های دیگری نیز وجود داشتند که بر تخمین فردی افراد تأثیر می‌گذاشتند؛ مثلا افرادی که مشکل سلامتی داشتند، تنهاتر بودند یا «احساس می‌کردند» مسن‌تر هستند، عموماً معتقد بودند مرحله کهولت زودتر شروع می‌شود.
به گزارش یورونیوز، البته این مطالعه دارای محدودیت‌هایی نیز بود؛ از جمله اینکه شرکت‌کنندگان همگی از یک کشور یعنی آلمان بودند. همچنین این احتمال وجود دارد که در فرهنگ‌های غیر اروپایی، «پیری» به گونه‌ای متفاوت دیده و توصیف شود.
در عصر حاضر، انسان‌ها طولانی‌تر از همیشه زندگی می‌کنند و با ادامه بهبود کیفیت زندگی و سلامت، احتمالا رسیدن به یکصدمین سالگرد زندگی بسیار رایج‌تر خواهد شد؛ به طوری که مردم شروع به طرح این سوال می‌کنند که آیا برای زندگی انسان محدودیتی وجود دارد یا خیر.
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت